برداشت شیوا شکوری، شاعر، نویسندهی داستان کوتاه و رماننویس از ادبیات:
ادبیات همان لالاییها، قصهها، حکایات و تخیلات شفاهی است که مادران برای بچههاشان میگفتند. آنهایی که دور آتش مینشستند و از شکارشان تناول میکردند و فرهنگ و زبان خود را غنا میبخشیدند. ادبیات در شکلهای گوناگون خود از امثال و حکم و شعر تا نمایشنامه و انواع داستان سفر خود را داشته و همچنان هم دارد. بنا به دورههای گوناگون زمانی و مکانی و فرهنگی و اقتصادی، ویژگیهای زبانی راه خود را باز میکنند و ریخت تازهای به خود میگیرند. در خلاصهترین شکلش ادبیات پنجرهای به تجربههای تازهست؛ رویارویی با ناشناختههاست و ملاقات با آدابورسوم، عادتهای فرهنگی، باورها و اسطورههای هر دورهی تاریخی در جغرافیایی خاص است.
گفت و گوی کامل را در دوماهنامه شماره ۲۲ بخوانید.